پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"

مقدمه:

گویا می نگرم قومی از مشرق ، قیام کرده اند . آنان حق شان را می خواهند ،ولی به آنان نمی دهند دوباره آن را طلب می کنند ولی باز به آنان داده نمی شود . وقتی اوضاع را این گونه می بینند سلاح هایشان را برمی دارند. در آن هنگام ، آن چه می خواهند به آنان می دهند . ولی آنان نمی پذیرند و استوار می ایستند و قدرت شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنان ، شهید هستند . آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می کردم ، خود را برای صاحب این امر نگه می داشتم . امام باقر (ع) این قوم را این چنین دیدند. آنچه در این صفحات خواهد آمد ، مروری است بر عملکرد نیم قرن از مقاومت این قوم مشرقی .<<بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت>>  

فرار شاه: 26 دی 57

مجموعه فعالیت های انقلابی، کند نشدن روند انقلاب و عدم محبوبیت و فرمانبری موجب شده بود حکومت و نفوذی برای شاه نماند. اعتصابات پیاپی از جمله اعتصاب شرکت نفت کشور را فلج کرده بود. خودروهای ارتش هم سوخت چندانی نداشتند. اطرافیان شاه و خانواده های وابسته به سلطنت، ایران را ترک کرده بودند و آثار اعتصاب کارکنان شرکت برق به کاخ شاه هم رسیده بود. تیمساران ارتش فضا را خوب نمی دیدند. سربازان از سربازخانه ها فرار می کردند. بیماری سرطان شاه نیز انگیزه را برای ادامه سلطنت کند کرده بود. سیاست مشت آهنین و سازش را بارها امتحان کرده بود ولی انقلابی ها کوتاه نمی آمدند. از امریکایی ها بارها درخواست حمایت کرد و آن ها ژنرال هایزر را فرستادند که برای انسجام و حمایت ارتش از بختیار به ایران بیاید و شاه انتظار داشت برود و امریکایی ها با نظامیان، اوضاع را در نبود او سر و سامان دهند و برگردد. شاه ترتیب خروج جواهرات، مجموعه الماس طلاهای سلطنتی بسیاری از انوال و پول های ملت را از کشور داد. هیچ گاه ارزش این دارایی ها به یغما رفته معلوم نشد. در نهایت در 26 دی ماه برای همیشه کشور را ترک کرد.