عاشورا و سلسله جنبان آن امام حسین (ع) نه تنها در سپهر اسلامی بلکه در عرصه جهانی نیز یکی از مهم‌ترین میراث معنوی و فکری هستند و در این عرصه مردم ایران پیشتاز محبت و مودت و مهم‌تر از آن تأسی به ساحت مقدس آن فخر بشریت هستند.
گرچه عاشورا و واقعه کربلا نقطه عطفی است که به قدری برجسته و بزرگ است که کل تاریخ اسلام را تحت‌الشعاع خود قرار داده است اما نکته بسیار مهمی که شاید بر مظلومیت امام‌حسین(ع) حتي بعد از ۱۴ قرن همچنان اشاره دارد و خواهد داشت، این است که درس‌های زندگی امام و درس‌های عاشورای او، همواره تحت تأثير مظلومیت و شهادت آن بزرگوار قرار داشته و دارد و به همین دلیل هم به‌رغم اشتهار آن عزیز دل پیامبر و علی (ع) همچنان از فهم و شناخت ابعاد وجودی سیدالشهدا دور مانده‌ایم.
امام حسین (ع) گرچه حدود ۵۸ سال در این دنیا زندگی کردند و چه در دوران امامت پدر و برادر و چه در ۱۱ سال امامت خود منشأ اثرات بزرگی در جهان اسلام و در عرصه هدایت انسان‌ها بودند، اما تنها قابی که از زندگی آن بزرگوار نمایانده شده و مورد توجه ملت‌ها قرار گرفته همان قاب سرخ شهادت ایشان است، چه اینکه نقطه تعالی نهایی ایشان یعنی شهادت، بهانه‌ای است برای آنکه دنیا در این مفهوم و سؤال اساسی مطالعه کند که امام حسین(ع) که بود و عاشورا نقطه نهایی کدام جریان است؟
گرچه در طول تاریخ امام را تنها به عنوان نماد مبارزه خونین با ظلم و ستم می‌شناسند اما اندکی مطالعه در فرهنگ، زندگی و سیره حضرت سید الشهدا (ع)، نشانه‌هایی از یک سبک زندگی جهادی در شرایط متفاوت است که رگه‌ای از عقلانیت دینی در همه جای آن به وضوح قابل رؤیت می‌باشد.
این رفتارهای متفاوت و البته سرشار از حکمت و تلاش، در زمان‌های مختلف به قدری شگفت‌آور است که می‌توانیم امام حسین(ع) را به عنوان نماد اجتهاد برای مبارزه ببینیم و از او الگو بگیریم.
در کنار همه این الگوهای مبارزاتی، اخلاق از دیگر شاه‌بیت‌های زندگی امام حسین(ع) محسوب می‌شود. امروزه مبارزه به ویژه در عرصه سیاسی، یکی از عوامل نابودی اخلاق در جهان است و چگونه می‌توان از امام حسین (ع) دم زد و از وی نیاموخت برای پیروزی هیچ کس مجاز به ناچیز شمردن ارزش‌های اخلاقی نیست و اساساً پیروزی فقط به قدرت رسیدن نیست و گاهی با فدا شدن نیز می‌توان پیروز بود.
از دیگر میراث‌های ماندگار پاسدار اسلام برای جامعه جهانی که امروزه بی‌شک می‌تواند همتراز عاشورای امام حسین(ع) در جهان فرومانده در بحران معنا نقش ایفا نماید، بحث بسیار مهم و حساس عرفان و معنویت است که در عصر حاضر در دام شیادان و دجالان افتاده است.
توجه به مناجات‌های امام حسین(ع) و به ویژه مناجات سید الشهدا در صحرای عرفه رمزی نوین از عرفان و معنایی شگفت از زندگی انسانی است که آدم‌های جهان امروز صرف‌نظر از دین و آيین به آن سخت محتاجند. در این مسیر معرفی کردن این معارف، زکات و شکرانه مودتی است که در نهاد شیعیان و به ویژه ملت ما از سوی خداوند بزرگ افاضه شده است.
انتهای متن/ع1
منبع:جوان
دیدگاه ها