مقدمه:

گویا می نگرم قومی از مشرق ، قیام کرده اند . آنان حق شان را می خواهند ،ولی به آنان نمی دهند دوباره آن را طلب می کنند ولی باز به آنان داده نمی شود . وقتی اوضاع را این گونه می بینند سلاح هایشان را برمی دارند. در آن هنگام ، آن چه می خواهند به آنان می دهند . ولی آنان نمی پذیرند و استوار می ایستند و قدرت شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنان ، شهید هستند . آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می کردم ، خود را برای صاحب این امر نگه می داشتم . امام باقر (ع) این قوم را این چنین دیدند. آنچه در این صفحات خواهد آمد ، مروری است بر عملکرد نیم قرن از مقاومت این قوم مشرقی .<<بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت>>  

جمعه سیاه

17 شهریور 57

روز 13 شهریور، راهپیمایی بزرگ عید فطر تبدیل به تظاهرات ضد رژیم شد. به دنبال این حادثه، تا 16 شهریور تحرکات دیگری نیز صورت گرفت. علامه یحیی نوری مردم را برای راهپیمایی به تجمع در میدان ژاله دعوت کرد. مردم از ساعات اولیه ی صبح برای شرکت در راهپیمایی و نیز اقامه ی نماز جمعه در میدان ژاله جمع شدند. فرماندار تهران ساعت 6 صبح همان روز حکومت نظامی اعلام کرده بود. اعلام دیر هنگام حکومت نظامی و عدم اطلاع رسانی، باعث شده بود مردم زیادی به میدان ژاله بیایند. نیروهای شاه وقتی با بی اعتنایی مردم نسبت به متفرق شدن مواجه شدند آن ها را به گلوله بستند.

پایگاه اطلاع رسانی و ارتباطات " بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"