مقدمه:

گویا می نگرم قومی از مشرق ، قیام کرده اند . آنان حق شان را می خواهند ،ولی به آنان نمی دهند دوباره آن را طلب می کنند ولی باز به آنان داده نمی شود . وقتی اوضاع را این گونه می بینند سلاح هایشان را برمی دارند. در آن هنگام ، آن چه می خواهند به آنان می دهند . ولی آنان نمی پذیرند و استوار می ایستند و قدرت شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنان ، شهید هستند . آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می کردم ، خود را برای صاحب این امر نگه می داشتم . امام باقر (ع) این قوم را این چنین دیدند. آنچه در این صفحات خواهد آمد ، مروری است بر عملکرد نیم قرن از مقاومت این قوم مشرقی .<<بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت>>

 

تحصن در اعتراض به بستن فرودگاه ها : 7 بهمن 57

ژنرال آمریکایی برای تثبیت قدرت بختیار از دولت آمریکا ،فرانسه و حتی ایران یک ماه وقت می خواست تا آمدن امام عقب بیفتد . اصرار هیچ کدام تاثیری در تصمیم امام نداشت ولی بختیار از ورود امام جلوگیری کرد.حدود چهل نفر از روحانیون مبارز و انقلابی در مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند و شرط پایان این تحصن را بازگشت حضرت امام عنوان نمودند. این تحصن مورد حمایت و استقبال شدیدمردم و مراجع تقلید واقع شد . مردم در روزهای هفت و هشت بهمن تظاهرات اعتراض آمیزی برگزار و مطالبات خود را مکرر در شعارهایشان بیان کردند. این گستردگی جمعیت بالاخره دولت بختیار را مجبور کرد به بستن فرودگاه ها پایان بخشد.

پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"