شنبه 12 بهمن 1392 | 13:46
بسیجی پیشکسوت
بسیجی پیشکسوت

                                                                               بسیجی پیشکسوت

خیر مقدم برشما ای آنکه از دیدارتــــــــــــــان
هریک از ما میگسارانیم در وادی عــــــــشق
گرچه از جام بلا نوشـــــــــــــــید در این میکده
می شناسد در جهان هر کس بسیجی را ولی
بر درخت انقلاب و بر گلســــــــــــــــــتان دفاع
ما همان شیران در میدان جنــــگیم و به شب
جان و مال خود به کف بر لشکر دشــمن زدیم
ما کلاس درس در میدان و سنگر داشــــــــتیم
می نمودیم از سر اخلاص در میدان عـــــشق
سینه ها شخمیده شد هنگام دوران دفـــــــاع
پیشکسوت در جهاد و در شـــــــهادت بوده ایم
شد عوض سنگر و لیکن ما هـــمان رزمنده ایم
ما چنان گنج و جهان ویرانه لیــــــک این گنج را
در گذشتیم از خوشی تا آنکه آزادی چو مـــرغ
حیف با این جانفشانیها بیفتد این متــــــــــــاع
کاروان کربلا گویند آمــــــــــــــــــــــــــد از غدیر
کی زعبرتهای عاشـــــــــــورا را بگیــرد کوردل
بی بصیرت هر که شــد در راه ،حتــی راه دین
یا ابوموسی شود یا عمــــــروعاص ویا شــود
دستش از دست ولایت کی شود کوته کسی
سبز باشد گلستان این وطن در هرزمـــــــان
آنکه رفت و آنکه ماند از کاروان عاشـــــــقان
باشد از خورشید غیبت لحظه ای نور امیـــــد
کاش می آمدکه گیرد پرچم خود را بدســــت
بشنوید از تربت آزرده بــــــــــعد از او که من

 

هم نشاط آمد به دل هــــــــــم آنکه آرام و قرار
می چو در ابریق وحدت بود باشد خوشــــــگوار
هرکه چون ما شد عزیز و هر که چون ما میگسا
وصف خود گفتن بود لازم بوقـــــــت اضـــــــطرار
باغبان بودیم و آنگه در مقــــــام پاســــــــــــــدار
زاهدان ملتمــــــس با دیــــــدگان اشـــــــــــکبار
تا نگردیم از خدا وملت خـــــود شـــــرمـســــــار
بــــود ما را هر شــــــــــهید پاره تـــــن آمــوزگار
عشـــــقبـــــازی با خـــــدا در لحظه های کـارزار
تا نکو حاصــــل برون آید کنون زین کشــــــــتزار
باز عنوان بسیـــــجی کرد ما را نامــــــــــــــــدار
بهر حفظ عتــــرت و قـــــرآن و میـــــهن جان نثار
افعی دشــــمن بپاید بیــــش و کم اســــــتادوار
خوش نشیند بهر خواندن بر ســـر این شاخسار
دست دشمن یا که در دســــت خــــواص نابـکار
پیش از آنهم از فـــــدک وز خانــــه ای اندوهـبار
درس ایثـــــار و شـــــــهادت تا زمـــــان احتـضار
سر در آرد از ســــــقیفه یا زکــــاخ شــــــــهـریار
بهر حکــــام ســـــــتمکار جفا خو مســــــتشـــار
گر خدا جو باشد و در زندگانی هـــــــــــوشـــیار
نیست حاجت تا زمستان طی شــــود آید بـــهار
پیش حق هستند بی شک چهره های مانــدگار
بر دل تاریــــــــک یاران نیز گردد آشـــــــــــــکار
کاش می گفت او که پایان آمد ایـــــنک انتــظار
هم بسیجی بوده هم زین نام دارم افـــــــــتخار

 

                                                                     محسن طاهری (آزرده)                                     

دیدگاه ها

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

افزودن دیدگاه جدید

Restricted HTML

  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.
CAPTCHA
اگر شما یک بازدید کننده انسانی هستید و یک ربات نیستید به چالش و آزمون زیر پاسخ دهید.