به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"  به نقل از جوان، علی احمدی فراهانی - در زمستان سال ۱۳۵۷ دیگر خوابی برای شاه نمانده بود تا او بتواند از طریق رؤیاهایش، خود را از مخمصه‌ای که در آن گرفتار آمده بود، نجات دهد. سرنوشتش در بی‌خوابی مقدر شده بود، بی‌خوابی ممتدی که در آن صدایی نبود جز صدای ملتی که تابوتش را فراهم می‌آوردند و مرگش را آرزو می‌کردند. بی‌اختیار کنار پنجره می‌رفت. هوا تاریک شده بود. با شروع تاریکی هوا تهران به پلنگ سیاه در کمین نشسته‌ای می‌ماند که هر لحظه بیم آن می‌رفت که با جهشی گریبان شاه را از هم بدرد.

به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"  به نقل از رجانیوز: انتخاب بین انزوا یا خودکشی. این سرنوشت فرزندان محمدرضاپهلوی آخرین دیکتاتور ایران بعد از فرپاشی رژیم پهلوی و قیام مستضعفین علیه سلطنت طلبان وابسته به بیگانه است. اما تنها یک نفر از این رژیم باقی مانده که با کمک پول های به غارت رفته مردم ایران توسط پدر و مادرش، خود را به عنوان اپوزیسیون جمهوری اسلامی معرفی کرده و با پول های اربابان خود به مترسک خیمه شب بازی آنها تبدیل شده است.