به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"  به نقل از  دفاع پرس، زنگ در را که می زنیم بیشتر از حد معلوم منتظر می شویم تا در باز شود. مادر خودش شخصا به استقبال میهمانان آمده است، با روی باز و چهره خندان به ما خوش آمد می گوید، به صندلی ای که در چند قدمی در قرار دارد اشاره می کند که در انتظار مهمان ها نشسته بود تا بلافاصله بتواند در را باز کند. گذر سال ها و کهولت سن قدرت پاهایش را گرفته، عصا زنان ما را به اتاق مهمان ها هدایت می کند، اتاق کوچکی با طاقچه ای در وسط آن که عکس شهیدش را روی آن گذاشته.