عملیات والفجر 1
عمليات: والفجر ۱
زمان اجرا:1362/1/20
مدت اجرا: شش روز
تلفات دشمن: ۶۷۵۰ كشته، زخمي و اسير
رمز عمليات: يا الله - يا الله - يا الله
مكان اجرا: منطقه عمومي شمال غربي فكه - جبهه مياني
ارگان‌هاي عمل‌كننده: نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي به همراه گردانهايي از سپاه پاسداران انقلاب اسلامي
اهداف عمليات: سركوب نيروهاي دشمن و باز پس‌گيري مناطق تحت اشغال
نخستين تجربه سپاه پس از سازماندهي
سه ماه پس از انجام ناموفق عمليات والفجر مقدماتي، عمليات «والفجر ۱» در منطقه شمال غربي «فكه» تا بلندي‌هاي «حمرين» طرح‌ريزي شد، و در ساعت ۲۲ و ۱۰ دقيقه ۲۰ فروردين با رمز «ياالله يا الله يا الله» حمله يگان‌هاي سپاه و ارتش به فرماندهي سرهنگ علي صيادشيرازي فرمانده وقت نيروي زميني ارتش- آغاز شد.
از زمان عمليات ثامن‌الائمه۷ كه به شكست محاصره آبادان انجاميد، تا آغاز عمليات «والفجر ۱ » همواره براي درهم كوفتن خط دشمن براي غافلگيري و گرفتن فرصت عكس‌العمل آنها از تاريكي شب و ساعات استراحت نيروهاي آنان بهره گرفته مي‌شد، اما در اين عمليات روش «هجوم در پوشش آتش تهيه» براي درهم كوبيدن دشمن برگزيده شد.
بر اين اساس عمليات با اجراي آتش انبوه توپخانه شروع شد. ۶۰ هزار گلوله توپ بر مواضع عراق فرو ريخت، و اين تا آن زمان بي‌سابقه بود. البته دشمن نيز با ۱۰۰ هزار گلوله به استقبال توپهاي ايراني آمد. موقعيت منطقه عملياتي والفجر بيشتر تپه ماهور (تپه‌هاي كوتاه) كه كوهستاني بوده و بلندي‌هاي مهم آن از ۱۸۰ متر تجاوز نمي‌كند، و در منطقه جنوب شرقي كوه‌هاي حمرين قرار دارد.
قرارگاه ۹»خاتم الانبيا» عمليات را از دو محور شمالي و جنوبي به فرماندهي قرارگاه «كربلا» در جناح راست و قرارگاه «نجف» در جناح چپ پيش مي‌برد. در اين عمليات ۸ لشكر از سپاه پاسداران و ۲ لشكر،۳ تيپ و يك گردان از نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران و به عبارت ديگر ۳۰ گردان از ارتش و ۸۰ گردان از سپاه مشاركت داشتند. هر دو جناح كار پيشروي را تا سحرگاه فردا و تا اعلام دستور توقف بخوبي انجام دادند.
از صبح همان روز تا پايان ششمين روز عمليات، عراق بارها دست به پاتك زد و چندين مرتبه بلندي‌هاي منطقه دردست طرفين رد و بدل شد، اما نيروهاي خودي توانستند اهداف به دست آمده را تثبيت كرده و حالت پدافند به خود بگيرند.
در پايان اين عمليات تعداد ۶۷۵۰ تن از نيروهاي دشمن كشته، زخمي و اسير شدند و ۹۸ دستگاه تانك و نفربر زرهي منهدم، ۵ فروند چرخبال ساقط و سه واحد ۵۵۰ نفري «جيش‌الشعبي»، سه گردان كماندويي، ۱۳ تيپ پياده مكانيزه و ۴ گردان مكانيزه آسيب ديد. همچنين بخشي از بلندي‌هاي حمرين، چندين روستا درحاشيه رودخانه «دويرج» و پاسگاه مرزي «پيچ‌انگيزه» آزاد شد كه در مجموع ۱۵۰ كيلومترمربع وسعت را در بر مي‌گرفت.
