شنبه 5 اسفند 1391 | 08:23
دهه اول اسفند آخرين مرحله از عمليات كربلاي پنج
عملياتي با شاخصه «مقاومت»
عملياتي با شاخصه «مقاومت»
۴ دي ماه سال ۶۵ بود كه سربازان عراقي سرخوش از پيروزي حاصل از عمليات كربلاي ۴، جشن هاي پي در پي برپا مي كردند و با فشنگ ها و گلوله هاي رسام و منور، آسمان را روشن مي كردند

 

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"صدام بعد از اين عمليات درجه فرماندهانش را ارتقا داد. رسانه هاي آنها با غرور از پيروزي در اين عمليات سخن مي گفتند. بدون شك هدف آنها از ابراز چنين شادي هاي تعجب برانگيزي، تضعيف روحيه رزمندگان اسلام بود. بعثي ها بانگ شادي و سرور به راه انداخته بودند، غافل از اينكه قرار بود سپاه اسلام در كوتاه ترين زمان ممكن و در سخت ترين شرايط، با توسل به خداوند و ائمه اطهار همه آن شادي ها را به تلخي تبديل كند.

۱۹ دي ماه سال ۶۵، يعني درست ۱۵ روز بعد از آن آواز و دهل دشمنان، رزمندگان ايراني مارش عمليات كربلاي ۵ را آن هم در منطقه عملياتي شلمچه به صدا درآوردند. اين در حالي بود كه طي بررسي كارشناسان نظامي دنيا، عبور از منطقه شلمچه غيرممكن بود و امكان انجام هيچ عملياتي وجود نداشت اما فرماندهان غيور ايران اسلامي درست ۴۸ ساعت بعد از عمليات كربلاي ۴، جلسه اي برپا كردند و با تشريح علت هاي اين عدم الفتح، طي دو هفته طرح ريزي هاي لازم را انجام دادند تا با انجام عمليات كربلاي۵ شادي هاي دشمنان را ناتمام بگذارند.

كربلاي۵ بايد انجام مي شد. بايد به سرعت عملياتي صورت مي گرفت و يك پيروزي به دست مي آمد تا به دنيا تفهيم شود كه بعد از والفجر ۸، هنوز ايران نيروي برتر جبهه هاي جنگ است. از سوي ديگر بايد شلمچه به عنوان منطقه عملياتي انتخاب مي شد، چراكه انتخاب منطقه ديگر مشكلات تازه اي به وجود مي آورد. بنابراين عمليات انجام شد و اگر رزمندگان در طي اين عمليات يك گام ديگر برمي داشتند به اروند مي رسيدند كه اين براي عراقي ها خيلي سنگين بود. اگرچه اين هدف محقق نشد با اين حال باز هم براي عراقي ها شكست در اين عمليات بسيار ناگوار بود، چراكه بصره زير آتش رزمندگان اسلام قرار مي گرفت و آن وقت ايران قدرت برتر در زمين استراتژيك شرق بصره مي شد. چنانچه در پايان عمليات كربلاي۵ بعثي ها تن به چنين شكستي دادند.

رزمندگان ايراني در عمليات كربلاي۵ آنچنان با قدرت عمل كردند كه استكبار جهاني تصور چنين قدرتي را از ايران در حال تحريم نداشت. آنها مي ترسيدند با برداشتن يك قدم ديگر از سوي ايران ديگر نتوانند جواب دنيا را بدهند. اصلاً همين عمليات باعث شد كه استكبار جهاني و مخصوصاً سازمان ملل و امريكا به اين فكر بيفتند كه ادامه جنگ به صلاح نيست و بنابراين زمزمه تصويب قطعنامه ۵۹۸ شنيده شد. اين در حالي بود كه ايران از ابتدا نيز اعلام مي كرد كه تنها در پي به رسميت شناخته شدن حقوقش است و اين رفت و آمدها و كش و قوس هاي ديپلماتيك آن قدر ادامه پيدا كرد تا اينكه بعد از يك سال و چهار ماه جنگ به پايان رسيد. گرچه، بر كسي پوشيده نيست كه بحث قطعنامه در اصل توسط سياسي ها كه يك كار ديپلماسي بود، مطرح شد.

امروز ۲۶ سال است كه از عمليات كربلاي ۵ مي گذرد اما در گذر اين روزها هرگز رشادت هاي رزمندگان اسلام از ياد نرفته است. شاخصه عمليات كربلاي ۵ مقاومت بود. رزمندگان عاشورايي جنگيدند. آنها برابر دشمني كه همه چيز داشت، ايستادند و ايستادگي كردند و ماندگار شدند.

انتهای پیام/

دیدگاه ها

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.

افزودن دیدگاه جدید

Restricted HTML

  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.
CAPTCHA
CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.
اگر شما یک بازدید کننده انسانی هستید و یک ربات نیستید به چالش و آزمون زیر پاسخ دهید.