به گزارش بسیج پیشکسوتان :، «گراهام آلیسون»، در مقاله‌ای که فارین پالیسی آن را منتشر کرده است ضمن اشاره به اختلافات سران واشنگتن و تل‌آویو با یکدیگر بر سر تعیین آنچه خط قرمز برای برنامه هسته‌ای ایران خوانده می‌شود، به خطوط قرمزی اشاره کرده است که پیش از این از سوی اسرائیل برای برنامه هسته‌ای ایران تعیین شده بود اما پس از گذر ایران از آن، خط قرمزی دیگر از سوی تل‌آویو برای تهران ترسیم شد.
بر اساس این گزارش، اسرائیل پیش‌تر و در سال 2004 یعنی زمانی که شارون نخست‌وزیر اسرائیل بود توان فنی ایران برای عملیاتی کردن تاسیسات غنی‌سازی را به عنوان خط قرمز اعلام کرده بود اما پس از نزدیک شدن ایران به این توانمندی، شائول موفاز، وزیر دفاع وقت اعلام کرد که این تنها توانمندی غنی‌سازی اورانیوم است نه آنچه اسرائیل خط قرمز می‌داند.
وقتی ایران شروع به غنی‌سازی اورانیوم کرد، ایهود اولمرت در سال 2006 خط قرمز جدیدی را ترسیم کرد. خط قرمز آن زمان تعداد مشخصی از آبشارهای غنی سازی نام گرفت.
نویسنده مقاله تصریح کرده است که این روش نشان از یک رویکرد دارد. این رویکرد این است که چون ایران از یک خط قرمز می‌گذرد اسرائیل خط قرمز دیگری ترسیم می‌کند!
بیشتر ناظران در ترسیم چنین خطی از عملکرد اسرائیل ناتوان بوده‌اند... مرور این سوابق یادآور داستان چوپان دروغگو است. سریال هشدارها، اعتبار اسرائیل را خدشه‌دار کرده است...
منبع:فارس
دیدگاه ها