به گزارش پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"اگر قرار باشد دشمنان و مراکز قدرت، زیاده‌خواهی کنند و سنگر به سنگر جلو بیایند و ما هم عقب‌نشینی کنیم این شیوه تسلیم به هیچ وجه درست نیست و اجازه چنین کاری هم داده نخواهد شد.

خط سیر کلی سپهر سیاست ایرانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران همواره برمدار دو گفتمان سازش و مقاومت چرخیده است و آنچه که اکنون نیز در عرصه انتخابات ریاست جمهوری 92 مشاهده میکنیم وجه مبینی از این مدعا به شمار می رود. برخی از کاندیداها از لزوم تعامل و سازش با غرب و آمریکا سخن می گویند و برخی دیگر نیز تداوم گفتمان مقاومت را ضامن کسب عزت و مصلحت ملت می دانند.

تاریخ پر فراز و نشیب انقلاب شکوهمند اسلامی نمونه های زیادی از این گرایش های مقاومت مدار و یا سازش کارانه به خود دیده است و کارنامه هر یک از این دو راهبرد به خوبی نشان می دهد که گزینه حق کدام است. بازخوانی تقابل عینی خطوط مقاومت و سازش در سال های اخیر ما را به تحلیل مشهود تری رهنمون می کند.

بی شک دوران 8 ساله دولت اصلاحات و روند پرونده هسته ای ایران در این برهه نماد واقعی خط سیر سازش کارانه سیاست خارجی به شمار می رود. خط سیری که با اعلام راهبرد "گفت و گوی تمدن ها" توسط خاتمی آغاز شد و راه را برای تعاملی باز نمود که ضمن عبور از خطوط کلی منافع ملی، به تعطیلی فعالیت های علمی هسته ای و مسالمت آمیز کشورمان منجر شد.

در این دوران بود که به فاصله چند روز از علنی شدن رگه های تهدید غرب، خواسته های غیر منطقی، غیر قانونی و زورگویانه آنها نظیر پذیرش بدون حد و شرط پروتکل الحاقی، تعطیلی فعالیت های نطنز و تعلیق تمامی فعالیت های هسته ای کشورمان توسط دولت اصلاحات رقم خورد. با این حال پس از این سازش غیر قابل قبول، اولین قطعنامه علیه کشورمان در آژانس بین المللی انرژی اتمی به تصویب رسید و با پذیرش کامل توافقنامه سعد آباد، ایران تمامی تعهدات توافقنامه های منع اشاعه را بی آنکه از حقوق آنها برخوردار باشد، پذیرفت.

نتیجه فاجعه بار این توافقنامه های سازشکارانه تا آنجا پیش رفت که دو هفته پس از امضای توافقنامه سعد آباد مقام معظم رهبری ضمن هشدار در خصوص ادامه این روند فرمودند: «اگر قرار باشد دشمنان و مراکز قدرت، زیاده‌خواهی کنند و سنگر به سنگر جلو بیایند و ما هم عقب‌نشینی کنیم این شیوه تسلیم به هیچ وجه درست نیست و اجازه چنین کاری هم داده نخواهد شد.»

راهبرد سازش کارانه دولت اصلاحات البته به این موارد محدود نمی شود و توافقنامه بروکسل در خصوص تعهد ایران به عدم ساخت و آزمایش قطعات سانتریفیوژ که قطعنامه اجماعی سوم آژانس علیه ایران را به دنبال داشت نمونه دیگری از شاهکار های دیپلماسی سازشکارانه تیم سیاست خارجی دولت اصلاحات را آشکار نمود.

البته خط کلی این سیاست سازشکارانه در خصوص سایر مسائل سیاست خارجی نیز وجود داشته است مانند کمک ها و تعاملاتی که ایران با دولت ایالات متحده برای جنگ در افغانستان انجام داد و نتیجه آن شد که به فاصله چند ماه از این رویکرد سازش کارانه، ایران در محور شرارت 3 گانه اعلام شده از سوی رئیس جمهور آمریکا قرار گرفت.

این موارد و موارد دیگری از این دست نشان می دهد که در طول تاریخ جمهوری اسلامی ایران هیچ گاه تعامل و یا به عبارت بهتر سازش با غرب و آمریکا تامین کننده منافع و عزت ملی کشورمان نبوده است.

اما در مقابل رویکرد و راهبرد سازش، گفتمان مقاومت نماد اصلی شاکله سازی عزت مندانه و مقتدرانه سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران به شمار می رود. گفتمانی که به گواه تاریخ همواره حد اعلای تضمین منافع و مصالح کشورمان را موجب شده است. نماد و مشخصه اصلی این گفتمان را در طول چند سال اخیر به وضوح مشاهده نمودیم و آنچه که در جریان روند پرونده هسته ای کشورمان رخ داد را می توان به عنوان شاهد بارزی مطرح نمود.

فک پلمب تاسیسات هسته ای ایران پس از روی کار آمدن دولت نهم و از سرگیری فعالیت های مجدد هسته ای کشورمان در این روند و همچنین فک پلمب تاسیسات نطنز در زمره ملزومات این گفتمان مقاومت به شمار می روند که تا حدود زیادی عزت و اقتدار از دست رفته خارجی کشورمان را ترمیم بخشید.

ایستادگی و مقاومت چند سال اخیر کشورمان بر مواضع به حق خود مساله ای است که از منظر بسیاری از کارشناسان بین المللی دستاورد های زیادی برای ایران در پی داشته است. مذاکرات بغداد، استانبول و آلماتی 1 و 2 نمونه های آشکاری از پیگیری خط مقاومت به شمار می رود که عقب نشینی محسوس طرفین غرب و آمریکا را در برابر مواضع کشورمان موجب شد.

به طور خلاصه می توان گفت مهم ترین شاخصه های گفتمان مقاومت، ایستادگی در برابر زیاده خواهی های دنیای غرب، دیپلماسی مقتدرانه، فعال و هجومانه در قبال نظام بین الملل ، حمایت همه جانبه از گروه ها و ملت های حاضر در جبهه مقاومت و رویکرد عزت مندانه در قبال موضوعات و مسائل سیاست خارجی می باشد که در زمره مهم ترین شاخصه های کاندیدای اصلح در نگاه مقام معظم رهبری نیز به شمار می رود.

دوگانه سازش و مقاومت اکنون در عرصه انتخابات پیش رو به وضوح خودنمایی می کند و بدیهی است که انتخاب هر کدام از این دو گزینه تاثیر بسیار معتنابهی در چشم انداز کلی و برآیند بلند مدت دیپلماسی و سیاست خارجی و همچنین تاثیرات ملی و داخلی آن خواهد داشت. انتخابی که در مرز باریک عزت یا ذلت ملی و البته با بصیرت هوشمندانه تکلیف مداران و دلسوزان نظام و انقلاب صورت خواهد گرفت.

دکتراحمداسفندیاری

معاون روابط بین الملل سازمان بسیج مستضعفین