به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی سازمان بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"  به مناسبت فرارسيدن ايام حماسه تاريخي ملت بصير ايران در نهم دي ماه 88، پايگاه اينترنتي بسيج به بازخواني بيانات امام خامنه اي درباره حماسه ي تاريخي 9 دي پرداخته است:

اگر بصيرت نبود، همان ايمان ممكن است انسان را به بيراهه بكشاند
آنجايي كه شما مي‌بينيد مؤمنيني هستند و نصرت پيدا نميكنند، به خاطر اين است كه يا ايمان ضعيف است، يا ايمان غلط است - ايمان به چيزي است كه نبايد به آن مؤمن بود - يا ايمان همراه با بصيرت نسبت به مسائل جهان و مسائل حول‌وحوش خودشان نيست. نداشتن بصيرت مثل نداشتن چشم است؛ راه را انسان نميبيند. بله، عزم هم داريد، اراده هم داريد، امّا نميدانيد كجا بايد برويد. ما كه اين همه در باب قضيّه‌ي حوادث نُه دي روي بصيرت تكيه كرديم و بعضي‌ها خوششان نيامد، به خاطر اين است؛ اگر بصيرت نبود، همان ايمان ممكن است انسان را به بيراهه بكشاند. كسي كه علم ندارد، بصيرت درست ندارد به آنچه پيرامون او دارد ميگذرد، گاهي اوقات ميشود كه راه را عوضي طي ميكند؛ همه‌ي نيروي او نه فقط هدر ميرود، بلكه به كج‌راهه او را ميرساند و ميكشاند.
بيانات در ديدار مردم قم1392/10/19

دشمنان اين ملت، روز نهم دي را فراموش كرده‌اند
دشمنان ما در خارج، بيچاره‌ها در فكر اينند كه از اين انتخابات تهديدي درست كنند عليه نظام اسلامي؛ در حالي كه انتخابات فرصت بزرگ نظام اسلامي است. آنها اميد دارند كه انتخابات يا سرد باشد، تا بتوانند بگويند مردم به نظام اسلامي علاقه‌اي ندارند؛ يا دنبال انتخابات، فتنه به وجود بياورند؛ كمااينكه در سال ۸۸ به دنبال آن انتخابات پرشور، فتنه درست كردند. دشمنان اين ملت، دنبال اين چيزهايند. اما آنها اشتباه ميكنند، مردم ما را نشناخته‌اند. دشمنان اين ملت، روز نهم دي را فراموش كرده‌اند. آن كساني كه فكر ميكنند در اين كشور يك اكثريتي خاموش و مخالف با نظام جمهوري اسلامي‌اند، يادشان رفته است كه سي و چهار سال است كه هر سال در بيست و دوم بهمن، در همه‌ي شهرهاي اين كشور، جمعيتهاي عظيم به دفاع از نظام جمهوري اسلامي بيرون مي‌آيند و «مرگ بر آمريكا» ميگويند.
بيانات در مراسم بيست و چهارمين سالروز رحلت حضرت امام خميني1392/03/14

عناصر موثر در حماسه ي 9 دي
آورنده‌ي مردم به عرصه‌ي خيابانها، و اين حضور عظيم مردمي، و جسم جامعه كه روح خروشانِ آنها را خوب نشان ميدهد - در مراسم گوناگون: مثل 22 بهمن، مثل روز قدس، و اخيراً در اين دو سال، مثل روز 9 دي - خداي متعال است؛ دست قدرت اوست؛ دلها دست اوست. نه حالا حضورهاي ميليونيِ عظيم مثل قضيه‌ي 9 دي و امثال آن، بلكه اگر چنانچه هزار نفر آدم هم بخواهند يك جا جمع شوند، يك مديريتي لازم است؛ اين مديريت را شوراي عالي تبليغات انصافاً خوب انجام داده. ما هم همين را گواهي ميكنيم و تشكر هم ميكنيم از دوستاني كه دست‌اندركار اين قضايا هستند.
در قضيه‌ي 9 دي سال 88 يك نكته اساسي است و آن نكته برميگردد به هويت انقلاب و ماهيت انقلاب. يعني همان روحي كه حاكم بود بر اصل انقلاب ما و آن حضور عظيمِ بي‌نظيرِ تاريخي در سال 57، همان روح در ماجراي 9 دي نشان داده شد؛ كمااينكه در قضاياي گوناگونِ ديگر هم نشان داده شده، ليكن در 9 دي به شكل بارزي نشان داده شد؛ به طوري كه جاي انكار و ترديد و تأمل براي هيچ كس از بدخواهان و دوستان و دشمنان و ديگران باقي نگذارد. آن روح چه بود؟ روح ديانتِ حاكم بر دلهاي مردم بود. پس اينجا ما دو تا عنصر در كنار هم داريم: يك عنصر، عنصر مردم است؛ كه مردم در هر كشوري، در هر جامعه‌اي، اگر چنانچه همت كنند، بصيرت به خرج بدهند، عمل كنند و وارد ميدان بشوند، ميتوانند همه‌ي مشكلات را حل كنند. يعني بزرگترين كوه‌ها در مقابل حضور مردم از بين ميرود؛ ميتوانند كوه‌هاي بزرگ را جابه‌جا كنند. اين يك حقيقت آشكاري است كه بسياري از تحليلگران اجتماعي در كشورهاي اسلامي و ديگر كشورها آن را درست لمس نكردند، درك نكردند؛ ما اين را لمس كرديم. هنر بزرگ امام بزرگوار ما هم همين بود.
من يك وقتي، پانزده سال، بيست سال پيش، به يكي از فعالان عرصه‌ي مبارزات ضد استعماري - كه خب، آدم معروفي است؛ نميخواهم اسم بياورم - اين را گفتم؛ او رفت بلافاصله اين نسخه را عمل كرد. ما اين را حس كرديم. گفتم هنر امام بزرگوار ما اين بود كه مردم را وارد صحنه كرد. مردم با جسمشان، با حضورشان آمدند و آنچه را كه ميخواستند، آنچه را كه بر آن همت گماشته بودند، با حضور خودشان تثبيت كردند. همه‌ي موانع سياسي و غير سياسي و استعمار و قدرتهاي عظيم جهاني كه بر امور ملتها مسلطند، در مقابل اين حادثه مجبورند عقب‌نشيني كنند. الان هم همين جور است. الان هم در هر نقطه‌اي از دنيا اگر ملتها وارد ميدان بشوند با يك هدف مشخص، با شعارهاي مشخص، و اگر آن ايمان راسخ در دل و همچنين عمل صالح در كنار اين ايمان راسخ وارد ميدان شود، هيچ مانعي در مقابل آنها قادر بر مقاومت نيست. اين يك نسخه است؛ اين نسخه را امام بزرگوار ما در انقلاب ما عمل كرد. خداي متعال به امام كمك كرد و در بيان او اين نفوذ و تأثير را قرار داد كه در دلهاي مردم اثر گذاشت؛ مردم، مؤمن به آن راه و به آن هدف شدند و به دنبال اين ايمان، عمل خودشان را انجام دادند. عمل صالح، يعني همان عملِ متناسب با ايمان. در همه جا همين جور است. لذا در اينجا كاري انجام گرفت كه براي همه‌ي تحليلگران سياسيِ جهاني غير قابل باور بود و متحير ماندند؛ هم قدرتمندان، هم حاشيه‌ها، هم دنباله‌ها، هم دامنه‌ها. بنابراين عنصر اول، عنصر حضور مردم است.
عنصر دوم هم عنصر ايمان ديني مردم است. ايمان ديني، آن معجزه‌گري است كه قادر است اولاً همه‌ي مردم را بسيج كند و بياورد، ثانياً آنها را در صحنه نگه دارد، و ثالثاً سختي‌ها را براي آنها هموار و آسان كند؛ هيچ ايمان ديگري اين خصوصيت را ندارد. ايمان ديني ميگويد شما اگر چنانچه فائق شديد و پيش برديد، پيروزيد؛ اگر كشته هم شديد، پيروزيد؛ اگر زندان هم افتاديد، پيروزيد؛ چون به وظيفه عمل كرديد. وقتي كسي يك چنين اعتقاد و ايماني داشت، ديگر شكست برايش معنا ندارد؛ لذا وارد ميدان ميشود. اين همان عاملي است كه در صدر اسلام هم اثر كرد، در انقلاب ما هم اثر كرد؛ 9 دي اين را نشان داد. 9 دي يك نمونه‌اي بود از همان خصوصيتي كه در خود انقلاب وجود داشت؛ يعني مردم احساس وظيفه‌ي ديني كردند و دنبال اين وظيفه، عمل صالحِ خودشان را انجام دادند. عمل صالح اين بود كه توي خيابان بيايند، نشان بدهند، بگويند مردم ايران اينند. با اين حركت مردم، آن حجم عظيم تبليغات دشمن كه ميخواست فتنه‌گران را مردم ايران معرفي كند و اينجور نشان بدهد كه مردم ايران از انقلابشان، از نظامشان برگشتند، بكلي نقش بر آب شد؛ يعني مردم نشان دادند كه اين، مردم ايران است. تحليلگران خارجي وقتي نگاه كردند، گفتند از بعد از رحلت امام بزرگوار، يا شايد بعضي گفتند از بعد از حركات اول انقلاب، هيچ اجتماعي با اين بزرگي، با اين تپش، با اين شور و هيجان وجود نداشته، كه مردم وارد ميدان شدند. اين، حقيقت 9 دي است.
اين حركت، حركت بزرگي بود و كار بزرگي هم انجام داد. جناب آقاي جنتي درست اشاره كردند. فتنه‌ي 88 تنها آن چيزي نبود كه توي خيابان به وسيله‌ي تعدادي آدم ديده شد؛ اين يك چيز ريشه‌داري بود، يك بيماري عميقي درست كرده بودند، اهدافي داشتند، زمينه‌ها و مقدمات فراواني برايش چيده شده بود، كارهاي بزرگي شده بود و هدفهاي بسيار خطرناكي دنبال اين كار بود، كه با اين برخوردهاي گوناگون سياسي و امنيتي و اينها حل نميشد؛ يك حركت عظيم مردمي لازم داشت؛ كه اين حركت، حركت 9 دي بود؛ آمدند بساط فتنه و فتنه‌گران را در هم پيچيدند. لذا حادثه‌ي 9 دي يك حادثه‌ي ماندني در تاريخ ماست. من آن سال هم گفتم - پارسال بود يا پيرارسال بود - كه اين حادثه، حادثه‌ي كوچكي نيست. اين حادثه، شبيه حوادث اول انقلاب است. اين حادثه بايستي حفظ شود، بايستي گرامي داشته شود.
البته شما آقاياني كه مسئول مديريت اين جريان هستيد، سعي كنيد جنبه‌هاي شعاري را بر اين حادثه غلبه ندهيد. باز هم من تكرار ميكنم: كار شوراي هماهنگي تبليغات، مديريت است؛ والّا كار را مردم ميكنند، و دلها دست خداست. مردم را خداي متعال توي صحنه مي‌آورد؛ يعني همان ايمان الهي و توفيق الهي و تأييد الهي است كه مردم را در صحنه مي‌آورد. منتها خب، مديريت لازم است؛ شماها مديريت ميكنيد، مديريتتان هم شايسته است. بنابراين سعي كنيد حالت شعاري غلبه پيدا نكند. البته شعار لازم است. شعار يك چيز حتمي است، لازم است؛ شور، هيجان، حماسه لازم است؛ منتها بايستي عمق شعارها تبيين شود؛ يعني همين كارهائي كه اشاره كردند، تبيين شود: حرف ملت ايران آن روز چه بود، امروز چيست؟ حركت ملت ايران و جهت اين حركت چگونه حركت و جهتي است؟ ما در سايه‌ي دين حركت ميكنيم. به كمك خداي متعال و صاحب دين است كه حركت ميكنيم. هدف ما هم تحقق آرمانهاي الهي و همان چيزي است كه دين به مردم وعده داده و براي مردم هديه آورده است.
ضمناً توجه داشته باشيد؛ يكي از خصوصيات ديگري كه در حادثه‌ي 9 دي هست، كه باز آن را كاملاً به حوادث انقلاب نزديك ميكند، مسئله‌ي عاشوراست. يعني در حوادث اول انقلاب هم محرّم پيش آمد و امام آن نكته‌ي عظيمِ عجيبِ تاريخي را بيان كردند: «ماهي كه خون بر شمشير پيروز است». اين حرف كوچكي نيست: پيروزي خون بر شمشير. ماها عادت كرده‌ايم، اين حرفها را هي تكرار ميكنيم؛ كأنه عمقش گاهي از يادمان ميرود. خون بر شمشير پيروز ميشود، مظلوم بر ظالم فائق مي‌آيد، كشته بر كُشنده فائق مي‌آيد؛ اين همان چيزي است كه در عاشورا پيش آمد. امام اين را در محرّم سال 57 مطرح كردند، در قضيه‌ي 9 دي هم باز پاي امام حسين در ميان بود، پاي عاشورا در ميان بود. اگر آن حركات سخيف و در واقع گريه‌آور از سوي اين گروه‌هاي ايضاً سخيف، در عاشورا پيش نمي‌آمد، اين حركت عظيم و اين تحرك عمومي مردم معلوم نبود به اين شكل به وجود بيايد. اينجا هم پاي عاشورا در ميان بود.
بيانات در ديدار اعضاي ستاد بزرگداشت ۹ دي1390/09/21

آنچه مي خواستند در فتنه شود، با 9 دي به عكس شد
يكي ديگر از چالشها - كه البته اين چالش پيچيده‌تري بود - چالشهاي فتنه‌انگيزي بود كه در فتنه‌اي مثل هجدهم تير سال 78 و فتنه‌ي سال 88، با فاصله‌ي ده سال، اينها در تهران راه انداختند. اميدوار بودند كه بتوانند با اين فتنه، نظام را شكست بدهند؛ ضربه وارد كنند؛ اما بعكس شد. در فتنه‌ي هجدهم تير، پنج روز بعد از اينكه فتنه‌گران فتنه‌ي خود را شروع كردند، مردم آن حركت عظيمِ 23 تير را، نه فقط در تهران، بلكه در ساير شهرها به راه انداختند. در فتنه‌ي 88، دو روز بعد از حوادث عاشورا، آن قضيه‌ي عظيم نهم دي به راه افتاد. همان وقت بعضي از ناظران خارجي كه از نزديك ديده بودند، در مطبوعات غربي نوشتند و ما ديديم، كه گفته بودند آنچه در نهم دي در ايران پيش آمد، جز در تشييع جنازه‌ي امام، چنين اجتماعي، چنين شوري ديده نشده بود. اين را مردم كردند. حضور مردم اينجوري است.
بيانات در اجتماع بزرگ مردم كرمانشاه‌1390/07/20

حادثه‌ي نهم دي يك حادثه‌ي عجيبي است
كمتر كشوري در دنيا وجود دارد كه اعتمادي را كه مردم ايران نسبت به نظام جمهوري اسلامي دارند، نسبت به نظام حكومتي خود داشته باشند. دليل اين اعتماد هم همين پديده‌هاي روشني است كه جلوي چشم همه است. باز يك عده‌اي اينها را نمي‌بينند، هي دم از بي‌اعتمادي مردم ميزنند؛ نخير، مردم به نظام اعتماد دارند. يك دليل، همين انتخابات دو سال قبل است كه بيش از هشتاد درصد از مردمي كه حق رأي داشتند و قادر به رأي دادن بودند، در انتخابات شركت كردند. كجاي دنيا چنين چيزي هست؟ يك نمونه، همين دو راهپيمائي‌اي است كه ما هر سال داريم؛ راهپيمائي بيست و دوي بهمن و راهپيمائي روز قدس. اين راهپيمائي‌ها مربوط به نظام است؛ مربوط به هيچ دولتي، مربوط به هيچ جريان خاصي نيست؛ مال نظام است. شما ببينيد مردم در اين حركت عظيم چه ميكنند؛ در سرماي بيست و دوي بهمن، در ماه رمضان با دهان روزه؛ چه اوقاتي كه هوا سرد بود، چه حالا كه هوا گرم است. ان‌شاءالله خواهيد ديد روز قدس باز مردم چه عظمتي را از خودشان نشان ميدهند. اين نشان دهنده‌ي علاقه‌مندي و دلبستگي مردم به نظام است. اعتماد به نظام، از اين بهتر و روشن‌تر نميشود. اين حضور، حضور بسيار پرمعنائي است. علاوه بر اين، در موارد خاص، مثل نهم دي سال 88، بمجرد اينكه مردم احساس كردند حركتي كه شروع شده است، متوجه به نظام است، متوجه به انقلاب است، متوجه به شخص خاص و دولت خاصي نيست، آن حركت عظيم را از خود نشان دادند. اينجور نبود كه فقط جوانهاي پرشور به ميدان بيايند؛ همه آمدند. حادثه‌ي نهم دي يك حادثه‌ي عجيبي است؛ به خاطر دلبستگي مردم به نظام بود. اينها نشان دهنده‌ي اعتماد مردم است. متأسفانه ميشنويم همين طور در اظهارات مصلحت‌جويانه، مكرر ميگويند: آقا اعتمادِ از دست رفته‌ي مردم را برگردانيد! كدام اعتمادِ از دست رفته؟! مردم به نظام اعتماد دارند، نظام را دوست دارند، از نظام دفاع ميكنند؛ اينها نمونه‌هايش بود كه عرض كرديم.
بيانات در ديدار مسئولان نظام جمهوري اسلامي ايران1390/05/16

فتنه فقط در تهران، 9 دي در سراسر كشور
دشمنان ما تصور ميكردند با رحلت امام، آغاز فروپاشي اين نظام مقدس كليد زده خواهد شد. آنها خيال ميكردند امام كه رفت، بتدريج اين شعله خاموش خواهد شد، اين چراغ خاموش خواهد شد. بعد، مراسم تشييع جنازه‌ي امام، آن احساسات مردم، آن حركت عظيم مردم در حمايت از كاري كه خبرگان كردند، اينها را مايوس كرد. يك برنامه‌ريزي ده ساله كردند - اين تحليل من است، اين به معناي اطلاع نيست؛ تحليلي است كه قرائن آن را براي ما اثبات ميكند - ده سال بعد اميدوار بودند كه نتيجه بدهد. سال ۷۸ كه آن حوادث پيش آمد، آن كسي كه اين حوادث را خنثي كرد، مردم بودند. روز بيست و سوم تير سال ۷۸ مردم آمدند در خيابانها، توطئه‌ي دشمن را كه سالها برايش برنامه‌ريزي كرده بودند، در يك روز باطل كردند. آن روز گذشت. موج دوم، باز يك برنامه‌ريزي ده‌ساله بود تا سال ۸۸ . به نظرشان فرصتي به دست مي‌آمد. به خيال خودشان زمينه‌ها را آماده كرده بودند. مطالباتي هم مردم داشتند - مردمي كه وابسته‌ي به نظامند، وفادار به نظامند - فكر كردند از اين مطالبات بتوانند استفاده كنند؛ لذا آن قضاياي سال ۸۸ به وجود آمد. دو سه ماه تهران را متلاطم كردند - البته فقط تهران را - دو سه ماه توانستند دلها و ذهنها را به خودشان مشغول كنند. اينجا هم مردم آمدند توي ميدان. بعد از آنكه باطنها ظاهر شد، در روز قدس مردم ديدند كه اينها حرف دلشان چيست، در روز عاشورا فهميدند كه اينها عمق خواسته‌هاشان تا كجاست، مردم عزيز ما به ميدان آمدند و حماسه‌ي نه دي را به راه انداختند. نه فقط در تهران، بلكه در سراسر كشور، ميليونها نفر در روز نهم دي، بعد هم بلافاصله در بيست و دوي بهمن آمدند توي ميدان، غائله را ختم كردند.
بيانات در بيست و دومين سالگرد امام خميني(ره)1390/03/14

فصل تازه‌اي در بصيرت ملت ايران گشوده شد
قوي‌ترين و آخرين ضربه را ملت در روز نهم دي و بيست و دوي بهمن وارد كرد. كار ملت ايران در بيست و دوم بهمن، كار عظيمي بود؛ نُه دي هم همين جور. يكپارچگي ملت آشكار شد. همه‌ي كساني كه در عرصه‌ي سياسي به هر نامزدي رأي داده بودند، وقتي ديدند دشمن در صحنه است، وقتي فهميدند اهداف پليد دشمن چيست، نسبت به آن كساني كه قبلاً به آنها خوشبين هم بودند، تجديد نظر كردند؛ فهميدند كه راه انقلاب اين است، صراط مستقيم اين است. در بيست و دوي بهمن، ملت همه با يك شعار وارد ميدان شدند. خيلي تلاش كردند، شايد بتوانند بين ملت دودستگي ايجاد كنند؛ اما نتوانستند. و ملت ايستاد؛ اين پيروزي ملت بود. از بيست و دوم خرداد تا بيست و دوم بهمن - هشت ماه - يك فصل پرافتخار و پرعبرتي براي ملت ايران بود؛ اين يك درس شد. آگاهي جديدي به وجود آمد. فصل تازه‌اي در بصيرت ملت ايران گشوده شد. اين يك زمينه‌ي بسيار مهمي است. بايد بر اساس اين زمينه، حركت كنيم.
بيانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوي1389/01/01

نقش علما در نهم دي
همين حضور اثرگذار و حساس در بين مردم، آثار و بركات خودش را داشته است و دارد. حضور مردم در حوادث بزرگ و مهم و اعلان موضعي كه ميكنند - مثل راهپيمائي مهم بيست و دوم بهمن، كه واقعاً يك پديده‌ي عظيمي بود در تاريخ انقلاب در اين شرائط و با اين اوضاع و احوال؛ و قبل از آن، حضور مردم در خيابانها در سراسر كشور در نهم دي - بدون اينكه علما و راهنمايان معنوي مردم كه مورد اعتماد آنها هستند، دلهاي مردم را به حقائق اين انقلاب متوجه كنند، ميسر نميشد. نقش علماي دين در هدايت مردم، منحصر نميشود به هدايت در امور فرعي و مسائل شخصي و اينها. مهمتر از همه‌ي اينها، هدايت مردم است در مسئله‌ي عظيم اجتماعي و مسئله‌ي حكومت و مسئله‌ي نظام اسلامي و وظائفي كه مترتب بر اين هست در مقابله‌ي با حوادث جهاني. يقيناً اگر نقش علماي دين و راهنمايان روحاني حذف ميشد و وجود نميداشت، اين انقلاب تحقق پيدا نميكرد؛ اين نظام به وجود نمي‌آمد و باقي نميماند، با اين همه مشكلات فراواني كه در سر راه اين انقلاب به وجود آوردند. بنابراين علماي دين - كه از جمله‌ي برترين آنها، مجموعه‌ي خبرگان هستند - تأثير ماندگار و مستمري در حوادث جامعه و سرنوشت جامعه دارند.
بيانات در ديدار اعضاي مجلس خبرگان رهبري1388/12/06

مردم وقتي احساس ميكنند دشمن در مقابل نظام اسلامي ايستاده است، مي‌آيند توي ميدان
راز ماندگاري اين انقلاب، اتكاي به ايمانهاست؛ اتكاي به خداست. لذا شما مي‌بينيد آن روزي كه توده‌ي عظيم مردم در سرتاسر كشور احساس كنند كه دشمني‌اي متوجه انقلاب است، احساس كنند كه دشمنيِ جدي‌اي وجود دارد، بدون فراخوان حركت ميكنند مي‌آيند. روز نهم دي شما ديديد در اين كشور چه اتفاقي افتاد و چه حادثه‌اي پيش آمد. دشمنان انقلاب كه هميشه سعي ميكنند راهپيمائي‌هاي ميليوني را بگويند چند هزار نفر آمده‌اند - تحقير كنند، كوچك كنند - اعتراف كردند و گفتند در طول اين بيست سال، هيچ حركت مردمي‌اي به اين عظمت در ايران اتفاق نيفتاده است؛ اين را نوشتند و گفتند. آن كساني كه سعي در كتمان حقائق درباره‌ي جمهوري اسلامي دارند، اين را گفتند. علت چيست؟ علت اين است كه مردم وقتي احساس ميكنند دشمن در مقابل نظام اسلامي ايستاده است، مي‌آيند توي ميدان. اين حركتِ ايماني است، اين حركتِ قلبي است؛ اين چيزي است كه انگيزه‌ي خدائي در آن وجود دارد؛ دست قدرت خداست، دست اراده‌ي الهي است؛ اين چيزها دست من و امثال من نيست. دلها دست خداست. اراده‌ها مقهور اراده‌ي پروردگار است. وقتي حركت خدائي شد، براي خدا شد، اخلاص در كار بود، خداي متعال اينجور دفاع ميكند. لذا ميفرمايد: «انّ اللَّه يدافع عن الّذين امنوا». اين را دشمنان نظام اسلامي نميفهمند، تا امروز هم نفهميدند؛ لذا تهديد ميكنند، حرف ميزنند، روشهاي گوناگون را به كار ميگيرند، به خيال خودشان ميگردند نقطه ضعف براي جمهوري اسلامي پيدا كنند؛ گاهي اسم حقوق بشر را مي‌آورند، گاهي اسم دموكراسي را مي‌آورند؛ ترفندهائي كه امروز براي مردم دنيا حقيقتاً ترفندهاي مسخره است. ميگويند افكار عمومي؛ اما افكار عمومي اگر اين حرفها را از آمريكا و صهيونيسم باور ميكرد، اينجور در دنيا، در كشورهاي مختلف، ملتهاي مختلف، در مواقع گوناگون، نفرت خودشان را از اين سران مستكبر نشان نميدادند، كه مي‌بينيد نشان ميدهند. هر جا سفر ميكنند، گروهي از مردم عليه‌شان شعار ميدهند. پيداست كه افكار عمومي دنيا فريب ترفندهاي اينها را نخورده است.
بيانات در ديدار فرمانده و پرسنل نيروي هوائي ارتش1388/11/19

نهم دي نمونه بارز احساس مسئوليت مردم
آنچه كه براي ما لازم است، اين است كه آحاد مردم، مسئولين، غير مسئولين، بخصوص جوانها، بخصوص كساني كه سخن و حرفشان تأثير دارد، احساس مسئوليت حضور در صحنه را از دست ندهند. هيچ كس نگويد من تكليفي ندارم، من مسئوليتي ندارم؛ همه مسئولند. مسئوليت معنايش اين نيست كه اسلحه ببنديم، بيائيم توي خيابان راه برويم؛ در هر كاري كه هستيم، احساس مسئوليت كنيم؛ مسئوليت دفاع از انقلاب و از نظام جمهوري اسلامي؛ يعني از اسلام، حقوق مردم، و عزت كشور. شرط اول: همه بايد اين احساس مسئوليت را داشته باشيم. و من مي‌بينم كه اين احساس مسئوليت را داريم. اين را مردم كشور ثابت كردند، ثابت ميكنند؛ حالا يك نمونه‌ي واضحش همين 9 دي بود كه اشاره كردند؛ نمونه‌هاي ديگري هم هست؛ 22 بهمن در پيش است، دهه‌ي فجر در پيش است. مردم حضور، آمادگي، سرزندگي و نشاط خودشان را نشان داده‌اند، باز هم نشان خواهند داد. مسئولين كشور بالخصوص، بايد همه‌ي تلاش خودشان را بگذارند كه مشكلات را با سرپنجه‌ي تدبير، كار مستمر، خسته نشدن، شوق و ذوق و توكل به خدا و كمك خواستن از خداوند برطرف و حل كنند. منظور فقط مشكلات سياسي و امنيتي نيست - اينها جزئي از مشكلات است - پيشبرد اقتصاد و علم كشور، مسائل اجتماعي گوناگون هم بر عهده‌ي مسئولين است. مسئولان قواي سه‌گانه و همه‌ي مسئولان كشور وظيفه‌ي خودشان بدانند كه براي اين ملت كار كنند؛ كار و كار و كار، تدبير و تدبير و تدبير؛ يك لحظه غفلت نكنند. ما يك حركت خوبي داريم به سمت جلو؛ نگذارند اين حركت متوقف بشود؛ نبايد اين حركت از دور بيفتد. ما داريم پيش ميرويم؛ بايد همين طور با اين پيشرفت ادامه بدهيم، سرعت را بيشتر و همه‌جانبه‌تر كنيم، نقاط كور را هم بگيريم.
ديدار مردم مازندران در سالگرد حماسه ۶ بهمن1388/11/06

شناختن موقعيت، فهميدن نياز، حضور در لحظه‌ي مناسب و مورد نياز
شوراي شما بحمدالله اين خصوصيت را داشته است. دلائل زيادي هم براي اين هست؛ آخري‌اش همين نهم دي است؛ قبلش - ده سال قبل از اين - 23 تير است كه اشاره فرمودند؛ آن روز هم نياز لحظه‌ها بود؛ اين يك كار متعارف و معمولي نبود. راهپيمائي مردم در بيست و دوي بهمن با همه‌ي عظمتي كه دارد - كه حالا عرض خواهم كرد - يك كار متعارف است، يك كار روان‌شده است، شناخته‌شده است، متوقع است كه انجام بگيرد و انجام ميگيرد؛ اما بيست و سه‌ي تير در سال 78، يك كار متعارف نبود، يك كار متوقع نبود؛ اهميت داشت كه اين مجموعه بداند و بفهمد كه اين كار در آن شرائط، لازم است و آن را انجام بدهد. كار نهم دي ماهِ امسال هم همين جور بود. شناختن موقعيت، فهميدن نياز، حضور در لحظه‌ي مناسب و مورد نياز؛ اين اساس كار است كه مؤمن بايد اين را هم با خود همراه داشته باشد تا بتواند وجودش مؤثر بشود؛ آن كاري را كه بايد انجام بدهد، بتواند انجام بدهد. خوب، الحمدلله شوراي هماهنگي تبليغات اين خصوصيت را داشته است، نشان داده است؛ هم در دهه‌ي اول، در اوضاع و احوال گوناگون آن دهه - در دوران دفاع مقدس، قبل از دفاع مقدس، بعد از دوران دفاع مقدس - هم بعد از رحلت امام در مناسبتهاي مختلف كه قله‌هائي را در تاريخ ما به وجود آورد. يكي از اين قله‌هاي فراموش نشدني، همين نهم دي امسال بود.
بيانات در ديدار اعضاي شوراي هماهنگي تبليغات اسلامي1388/10/29 

روز نهم ديِ در تاريخ ماند و يك روز متمايزي شد
روزهاي سال، به طور طبيعي و به خودي خود همه مثل همند؛ اين انسانها هستند، اين اراده‌‌‌‌‌ها و مجاهدتهاست كه يك روزي را از ميان روزهاي ديگر برميكشد و آن را مشخص ميكند، متمايز ميكند، متفاوت ميكند و مثل يك پرچمي نگه ميدارد تا راهنماي ديگران باشد. روز عاشورا - دهم محرم - في نفسه با روزهاي ديگر فرقي ندارد؛ اين حسين بن علي (عليه السّلام) است كه به اين روز جان ميدهد، معنا ميدهد، او را تا عرش بالا ميبرد؛ اين مجاهدتهاي ياران حسين بن علي (عليه السّلام) است كه به اين روز، اين خطورت و اهميت را ميبخشد. روز نوزدهم دي هم همين جور است، روز نهم ديِ امسال هم از همين قبيل است. نهم دي با دهم دي فرقي ندارد؛ اين مردمند كه ناگهان با يك حركت - كه آن حركت برخاسته از همان عواملي است كه نوزدهم ديِ قم را تشكيل داد؛ يعني برخاسته ي از بصيرت است، از دشمن‌‌‌‌‌شناسي است، از وقت‌‌‌‌‌شناسي است، از حضور در عرصه ي مجاهدانه است - روز نهم دي را هم متمايز ميكنند.
مطمئن باشيد كه روز نهم ديِ امسال هم در تاريخ ماند؛ اين هم يك روز متمايزي شد. شايد به يك معنا بشود گفت كه در شرائط كنوني - كه شرائط غبارآلودگيِ فضاست - اين حركت مردم اهميت مضاعفي داشت؛ كار بزرگي بود. هرچه انسان در اطراف اين قضايا فكر ميكند، دست خداي متعال را، دست قدرت را، روح ولايت را، روح حسين بن علي (عليه السّلام) را مي‌‌‌بيند. اين كارها كارهائي نيست كه با اراده‌‌‌‌ي امثال ما انجام بگيرد؛ اين كار خداست، اين دست قدرت الهي است؛ همان طور كه امام در يك موقعيت حساسي - كه من بارها اين را نقل كرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام اين مدت، دست قدرت الهي را در پشت اين قضايا ديدم». درست ديد آن مرد نافذِ بابصيرت، آن مرد خدا.
در شرائط فتنه، كار دشوارتر است؛ تشخيص دشوارتر است. البته خداي متعال حجت را هميشه تمام ميكند؛ هيچ وقت نميگذارد مردم از خداي متعال طلبگار باشند و بگويند تو حجت را براي ما تمام نكردي، راهنما نفرستادي، ما از اين جهت گمراه شديم. در قرآن مكرر اين معنا ذكر شده است. دست اشاره ي الهي همه جا قابل ديدن است؛ منتها چشم باز ميخواهد. اگر چشم را باز نكرديم، هلال شب اول ماه را هم نخواهيم ديد؛ اما هلال هست. بايد چشم باز كنيم، بايد نگاه كنيم، دقت كنيم، از همه ي امكاناتمان استفاده كنيم تا اين حقيقت را كه خدا در مقابل ما قرار داده است، ببينيم.
مهم اين است كه انسان اين مجاهدت را بكند. اين مجاهدت به نفع خود انسان است؛ خداي متعال هم در اين مجاهدت به او كمك ميكند. نوزده ديِ مردم قم در سال 56 از اين قبيل بود، نهم ديِ امسالِ آحاد مردم كشور - كه حقيقتاً اين حركت ميليوني فوق‌‌العاده ي مردم حركت عظيمي بود - از همين قبيل است، و قضاياي گوناگوني كه ما در طول انقلاب از اين چيزها كم نداشتيم. اين مجاهدت، راه را به ما نشان ميدهد.
بيانات در ديدار مردم قم در سالگرد قيام ۱۹ دي1388/10/19 

منبع : بسیج