به گزارش پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"ازآنجایی که  آزار و اذيت مومن در اسلام حرام است و شكستن دل انسان مؤمن كه به تعبير روايات، احترام او از كعبه بيشتر است، داراي آثار وضعي و جانبي فراواني است و دلي كه شكست به سادگي التيام نمي يابد و ممکن است زخم آن سالهای سال از بین نرود.

در مرحله اول بايد انسان مراقب باشد دل كسي را نشكند و قلبي را جريحه دار نسازد و اگر خداي ناخواسته اين اتفاق افتاد بايد به سرعت جبران و تلافي كند و دل شكسته را التيام بخشد. در مورد گناهکار  نیز چنین است.  نباید فرد گناه کار را به خاطر ارتکاب به گناه سرزنش کرد. بلکه باید او را از گناه نهی کرد، سرزنش کردن و نهی از گناه تفاوت بسیاری دارند که باید در مواجهه با فرد گناهکار به دقت به آن توجه کرد. در ادامه داستانی از زبان امام صادق (ع) نقل شده است که چگونگی برخورد حضرت عیسی و حضرت یحیی با فرد گناهکار را نشان می دهد که حاوی نکات آموزنده ای برای دوست داران امر به معروف و نهی از منکر می باشد:

از امام صادق (ع) نقل شده است: مردی به حضور حضرت عیسی (ع) رسید و اقرار کرد که من زنا کرده‌ام و مرا پاک کن.
پس از آنکه زنا کردن او ثابت شد و بنا بر این گردید که او را سنگسار کنند (گویا زنای محصنه بوده است) اعلام شد که جمعیت جمع شوند.

همه جمع شدند و حضرت یحیی (ع) نیز در میان جمعیت بودند، مرد زناکار را در گودالی گذاشتند تا او را سنگسار نمایند، او فریاد زد، هر کسی که بر گردنش، حد هست از اینجا برود، همه رفتند، تنها  حضرت عیسی و یحیی باقی ماندند.

در این هنگام حضرت یحیی (ع) فرصت را غنیمت شمرد و به خاطر اینکه موعظه آن مرد در آن حال اثر بخش بود نزد او رفت و فرمود:

یا مذنب عظنی: ”ای گنهکار مرا موعظه کن“.

او گفت: لا تخلین بین نفسک و هواها فتردی: ”بین نفس خود و هوس‌هایش ‍را آزاد نگذار تا خود را تباه سازی“

یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.

او گفت : لا تعیرن خاطئاً بخطیئته: ”گنهکار را بخاطر گناهش سرزنش مکن“

یحیی فرمود: باز مرا موعظه کن.

او گفت : لاتغضب : ”خشمگین مشو“

حضرت یحیی علیه السلام فرمود: همین سه موعظه مرا کافی است.

انتهای پیام/

فرهنگ نیوز