به گزارش پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"

«زهره الشیخ»، فعال و معارض بحرینی، تاکید کرد که اقدام نیروهای امنیتی بحرین در بیرون کشیدن لباس از تن من و به تصویر کشیدن آن در طول زمان بازداشت، رسوایی بزرگی برای رژیم حاکم به شمار می‌آید.

وی در بخش دیگری از سخنان خود افزود: شکنجه شهروندان بحرینی در مراکز پلیس و حین بازجویی نیز وجود دارد و تنها در زندان‌ها مشاهده نمی‌شود.

الشیخ در ادامه اظهارات خود به داستان شکنجه‌ها و دردهایی که از سوی حکومت بحرین و مزدوران امنیتی آن در طول زمانی‌که در زندان بوده، اشاره کرد و گفت: شکنجه‌ها در زندان بیشتر روانی است و شیوه‌‌هایی مانند اهانت به زندانیان و خوار و تحقیر کردن آنها و یا دادن غذاهای بد و غیر قابل خوردن به زندانیان را در برمی‌گیرد.

این معارض و فعال بحرینی در خلال سخنان خود اقدامات سازمان‌های حقوقی و بشری در قبال آنچه با بازداشت شدگان بحرینی صورت می‌گیرد، را مورد انتقاد قرار داد و گفت: این سازمان‌ها هرگز دارای آن قدرتی نبوده‌اند که بتوانند با آن واقعیت را تغییر دهند.

وی درباره راه حل بحران بحرین گفت: شرایط موجود در بحرین هر روز به وخامت می‌گذارد، چون مردم بحرین با تشدید فشار از سوی حکومت دیکتاتوری مواجه هستند که نمی‌خواهد از مواضع خود کوتاه بیاید و تن به خواسته‌ها و مطالبات مردم مظلومی دهد که همچنان خواهان راه حل سیاسی هستند. در چنین شرایطی هیچ راه حل سیاسی نمی‌توان برای بحران بحرین در نظر گرفت.

***آنچه در زیر می‌آید، مشروح این گفت‌‌وگو است***

 آیا امکان دارد داستان بازداشت خود را به طور خلاصه برای ما تعریف کنید؟

زهره الشیخ: اولین بار در منطقه «ساحل کرباباد» هنگامی‌که در راهپیمایی مسالمت آمیزی که به درخواست جمعیت الوفاق برگزار شده بود، شرکت کرده بودم و در حالی‌که در خودروی خود نشسته بودم، ناگهان دیدم که نیروهای سرکوبگر رژیم خلیفه به خودرو من یورش آوردند. آنها خودرو مamp;zwnj;نشستند و سعی می‌کردند که با من همدردی کنند، چون من تنها در آن زمان تنها زندانی سیاسی در زندان بودم، از جمله این افراد باید از «فریده خمیس»، زندانبان زندان بود که واقعا با من به خوبی رفتار می‌کرد، مثلا هنگامی‌که از غذا خوردن خودداری می‌کردم، ساعت های طولانی کنار من می‌نشست تا مرا قانع کند که غذا بخورم. اما بعضی از پلیس‌های خانم برخورد بسیار بدی با من داشتند و تلاش می‌کردند که من را به هر طریق ممکن تحقیر کنند و حتی یکی از آنان بدون هیچ دلیلی من را کتک مرتب می‌زد. آنها اتهامات بی‌شماری به من زدند، از جمله اینکه من به 13 نیروی امنیتی و زخمی کردن شدید آنان و گاز گرفتن دو نیروی پلیس، لگد زدن به عضو حساس یک نیروی پلیس، سیلی زدن به یک افسر و توهین به نمادهای ملی و داشتن رابطه با معارضان و آنچه که آنها را خرابکار می‌نامند، نمود پیدا می‌کند.

 برخی از پایگاه‌های خبری عنوان کردند که شما مجبور به شهادت دادن دروغ علیه «نبیل رجب» و «سید یوسف المحافظه»، از فعالان حقوق بشری بحرین کردند که شما مخالفت کردید، ممکن است، بگویید که آنها دقیقا از شما چه درخواست کردند؟

زهره الشیخ: پیش از اینکه بار اول بازداشت شوم، عکس‌هایی غیراخلاقی از افسری به نام «راشد الجودر» منتشر شد که عریان بود، هنگامی‌که مرا بازداشت کردند، از من خواستند که بگویم «نبیل رجب» از من خواسته تا به این افسر نزدیک شوم و برقراری رابطه با وی تصاویر عریانی از وی گرفته و منتشر کنم، هنگامی‌که این خواسته آنان را به شدت رد کردم از من خواستند که «یوسف المحافظه» یا «ناجی فتیل» را به این امر متهم کنم، اما من بار دیگر مخالفت کردم.

 

 خانم الشیخ به خاطر پرسیدن این سوال ما را ببخشید، ولی ممکن است، بفرمایید، آیا بیرون کشیدن لباس‌های شما و مورد ضرب و شتم قرار گرفتن شما از سوی یکی از افسران به دنبال تهدیدهایی بود که شدید؟

زهره الشیخ: پاسخ من رسوایی برای من به شمار نمی‌آید، بلکه رسوایی برای حکومت بحرین است. بله آنها تمام لباس هایم را از بدونم بیرون کشیدند و من را در حالی‌که عریان بودم، به تصویر کشیدند و به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند.

 آیا شما با مشارکت زن بحرینی در راهپیمایی‌ها و اعتراض‌های مسالمت آمیز با وجود بازداشت و تهدید آنان موافق هستید؟

زهره الشیخ: به صراحت می‌گویم، قبلا و پیش از آنکه بازداشت شوم، با مشارکت زنان در راهپیمایی‌ها و اعتراض‌های مسالمت‌ آمیز موافق بودم، اما بعد از اینکه بازداشت شدم و آنچه برای من در داخل بازداشتگاه از تجاوز و شکنجه و ذلت و تحقیر روی داد، ترجیح دادم میدان و عرصه اعتراض‌ها را برای مردان بگذارم..

 طی مدت زمانی‌که در زندان بودید، چه شکنجه‌هایی را علیه بازداشت شدگان مشاهده کردید؟

زهره الشیخ: در داخل زندان‌های حکومت بحرین شکنجه بدنی وجود ندارد، شکنجه‌های بدنی در مراکز پلیس و حین بازجویی‌ها دیده می‌شود، اما دو زندانی «ریحانه موسوی» و «نفیسه عصفور» را پس از جلسات شکنجه که 4 روز تحت بازجویی بودند، دیدم که نمی‌توانستند راه بروند و به خوبی جلوی خود را ببینند و وضعیت بسیار غم‌انگیزی داشتند و نشانه‌های شکنجه روی بدن آنان به خوبی دیده می‌شد. اما در زندان، شکنجه‌ها بیشتر روانی و از طریق خوار و تحقیر کردن زندانیان است. زندانبانان سعی می‌کنند، با دادن غذاهای بد و غیر قابل خوردن بود و غیره آنها را تحقیر و شخصیت آنها را خرد کنند، اما همان‌طور که قبلا هم گفتم همه زندانبانان اینگونه نبودند.

به داستان بازداشت شما بر می‌گردیم، دادستانی بحرین تصمیم گرفت که شما را آزاد کند، اما این تصمیم اجرایی نشد، دلیل آن چه بود؟

زهره الشیخ: در بازداشت اول من دادستانی بحرین بسیار با من مدارا و مرا آزاد کرد، اما به محض رسیدن من به مرکز پلیس برای کامل کردن مراحل آزادی، به من گفتند که این تصمیم اشتباه گرفته شده و دادستانی تصمیم به آزادی مرا تغییر داده است. من به شدت از این خبر شوکه شدم و بسیار گریه کردم، در این هنگام افسری به من گفت، چون با آنان در رابطه با نبیل رجب همکاری نکردم، این مجازات من بوده است.

 برخی منابع حقوقی از اقدام نیروهای امنیتی و نظامی حکومت از آزار و اذیت به زنان بازداشت شده بحرینی و اقدامات غیر اخلاقی آنان از جمله صحبت با آنان درباره مسائل غیراخلاقی سخن گفتند، آیا این اخبار درست است؟

زهره الشیخ: بله.. در مراکز پلیس و بازجویی مزاحمت‌های جنسی علیه بازداشت شدگان زن بسیار صورت می‌گیرد و حرف‌های زشت و نامناسبی که از ذکر آنان هر انسانی شرمنده می‌شود، بر زبان جاری می‌شود.

 سکوت سازمان‌های حقوقی و بشر دوستانه در قبال آنچه در زندان‌های بحرین روی می‌دهد، را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

زهره الشیخ: این سکوت موضوع جدیدی نیست، آنان هرگز فشاری واقعی روی حکومت بحرین برای ایجاد تغییر واقعی وارد نمی‌کنند.

 در انتها، به نظر شما حل بحران سیاسی جاری در بحرین چگونه ممکن است؟

زهره الشیخ: با توجه به شرایط موجود که درحال تشدید میان حکومت دیکتاتوری است که نمی‌خواهد از خواسته‌های خود کوتاه بیاید و مردم مظلومی که همچنان خواهان راه حل سیاسی هستند، حل سیاسی بحران امکان‌پذیر نیست.

منبع اسلام تایمز