مقدمه:
گویا می نگرم قومی از مشرق ، قیام کرده اند . آنان حق شان را می خواهند ،ولی به آنان نمی دهند دوباره آن را طلب می کنند ولی باز به آنان داده نمی شود . وقتی اوضاع را این گونه می بینند سلاح هایشان را برمی دارند. در آن هنگام ، آن چه می خواهند به آنان می دهند . ولی آنان نمی پذیرند و استوار می ایستند و قدرت شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنان ، شهید هستند . آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می کردم ، خود را برای صاحب این امر نگه می داشتم . امام باقر (ع) این قوم را این چنین دیدند. آنچه در این صفحات خواهد آمد ، مروری است بر عملکرد نیم قرن از مقاومت این قوم مشرقی .<<بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت>>قیام مردم یزد
10 فروردین 57
آیت الله صدوقی نهم و دهم فروردین 1357 را روزهای برگزاری مراسم اربعین شهدای تبریز اعلام کرد. بعد از مراسم، مردم به صورت آرام در خیابان تظاهرات نمودند. ماموران رژیم با گاز اشک آور به مردم حمله کردند ولی باز مردم در روز بعد در مراسم شرکت کردند. روز دهم، هشتاد نفر به فرماندهی سرگرد فریدون کیا از مرکز توپخانه اصفهان با هلی کوپتر از اصفهان وارد یزد شدند. ماموران با تیراندازی مستقیم چهار نفر را شهید و ده ها نفر را مجروح کردند. امام خمینی (ره) در حمایت از این مردم پیامی صادر کردند: "سلام و تحیت بر مومنین محترم یزد و سایر شهرهایی که با خون خود بزرگداشت اربعین خونین تبریز را گرامی داشتند. مع الاسف ما باید در اربعینی بعد از اربعین بلکه در اربعینات پنجاه ساله ی دوره ی سیاه و عزای این ملت بزرگ، در حوادثی که در این پنجاه سال از اختناق و قتل و حبس و تبعید و بالاتر از آن از ورشکستگی اخلاقی و فرهنگی به دست این دودمان نشاندار که در عقب نگه داشتن و به فساد گرایاندن و به فحشا کشاندن نسل جوان ما نقش بزرگی داشتند و الحق ماموریت را خوب انجام دادند، در سوگ بنشینیم و ..." این حادثه در یزد نسبت به سایر شهرها از ابعاد وسیع تری برخوردار بود و حکومت شاه را در سرازیری سقوط قرار داد تا در دی ماه این مقاومت ها به بار نشست.
پایگاه اطلاع رسانی و ارتباطات " بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"
دیدگاه ها