مقدمه:

گویا می نگرم قومی از مشرق ، قیام کرده اند . آنان حق شان را می خواهند ،ولی به آنان نمی دهند دوباره آن را طلب می کنند ولی باز به آنان داده نمی شود . وقتی اوضاع را این گونه می بینند سلاح هایشان را برمی دارند. در آن هنگام ، آن چه می خواهند به آنان می دهند . ولی آنان نمی پذیرند و استوار می ایستند و قدرت شان را به کسی جز صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنان ، شهید هستند . آگاه باشید اگر من آن زمان را درک می کردم ، خود را برای صاحب این امر نگه می داشتم . امام باقر (ع) این قوم را این چنین دیدند. آنچه در این صفحات خواهد آمد ، مروری است بر عملکرد نیم قرن از مقاومت این قوم مشرقی .<<بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت>>

بازگشت امام  خمینی

به ایران : 12 بهمن 57

مردم  به سوی مسیر اعلام شده توسط کمیته استقبال حرکت کردند. شب پیش ، هزازان نفر بدون اعتنا به حکومت نظامی در اطراف میدان آزادی و بهشت زهرا (س) خوابیده بودند . بالاخره در ساعت 9 و 27 دقیقه صبح هواپیمای ایرفرانس در حالی که سه هواپیمای جنگی فانتوم آن را از ابتدای مرز هوایی کشور همراهی می کردند وارد ایران شد . ایشان سخنرانی تاریخی خود را در حضور میلیون ها شنونده مشتاق ایراد فرمودند این سخنرانی مشخص کرد که شورای انقلاب به زودی دولت موقت راتعیین خواهد کرد و این دولت عهده دار تشکیل مجلس موسسان و ریاست جمهوری است . امام پس از اتمام مراسم سخنرانی به مدرسه علوی رفتند و بسیاری از مشتاقان نیز به امید از نزدیک دیدن ایشان در خیابان ها و کوچه های اطراف مدرسه اجتماع کردند . با این حضور یکپارچه مردمی امکان سوء قصدهایی که از طرف شورای نظامی سلطنت و ژنرال هایزر به امام مطرح بود و برنامه انتقال امام به جایی زیر نظر حکومت به کلی منتفی شد.

پایگاه اطلاع رسانی" بسیج پیشکسوتان جهاد و شهادت"