ز آه سينه ي سوزان ترانه مي سازم
چو ني زمايه ي جان اين فسانه مي سازم

به غمگساري ياران چو شمع مي سوزم
براي اشك دمادم بهانه مي سازم

پر نسيم به خوناب اشك مي شويم
پيامي از دل خونين روانه مي سازم

نمي كنم دل از اين عرصه ي شقايق فام
كنار لاله رخان آشيانه مي سازم

در آستان بخون خفتگان وادي عشق
برون ز عالم اسباب خانه مي سازم

چون شمع بر سر هر كشته مي گذارم جان
زيك شراره هزاران زبانه مي سازم

زپاره هاي دل من شلمچه رنگين است
سخن چو بلبل از آن عاشقانه مي سازم

سر وتن و دل و جان را به خاك مي فكنم
براي قبر تو چندين نشانه مي سازم

كشم به لحظه ي شوريدگي بساط ((آمين ))
كنون كه رفت سفر چون كرانه مي سازم